P: Mam ogródek, gdzie planuję w tym roku posadzić kilkanaście niskopiennych drzewek owocowych: grusze, czereśnie, wiśnie, śliwy, morele, jabłonie. Interesują mnie jedynie odmiany odporne na choroby i mróz. Czytanie poradnika o sadownictwie narobiło mi jedynie mętliku w głowie. O jakie odmiany pytać w szkółkach?
iStockŻółty Skorupiak Morski Porost Słoneczny Na Pniu Drzewa Choroba Kory Drzew Owocowych - zdjęcia stockowe i więcej obrazów Bez ludziPobierz to zdjęcie Żółty Skorupiak Morski Porost Słoneczny Na Pniu Drzewa Choroba Kory Drzew Owocowych teraz. Szukaj więcej w bibliotece wolnych od tantiem zdjęć stockowych iStock, obejmującej zdjęcia Bez ludzi, które można łatwo i szybko #:gm1367743856$9,99iStockIn stockŻółty skorupiak morski porost słoneczny (Xanthoria parietina) na pniu drzewa. Choroba kory drzew owocowych. – Zdjęcia stockoweŻółty skorupiak morski porost słoneczny (Xanthoria parietina) na pniu drzewa. Choroba kory drzew owocowych. - Zbiór zdjęć royalty-free (Bez ludzi)OpisŻółty skorupiak morski porost słoneczny (Xanthoria parietina) na pniu drzewa. Choroba kory drzew wysokiej jakości do wszelkich Twoich projektów$ z miesięcznym abonamentem10 obrazów miesięcznieNajwiększy rozmiar:6000 x 4000 piks. (50,80 x 33,87 cm) - 300 dpi - kolory RGBID zdjęcia:1367743856Data umieszczenia: 2 lutego 2022Słowa kluczoweBez ludzi Obrazy,Biologia - Nauka Obrazy,Botanika Obrazy,Choroba Obrazy,Drewno - Tworzywo Obrazy,Drzewo Obrazy,Efekt faktury Obrazy,Ekosystem Obrazy,Fotografika Obrazy,Generic Obrazy,Glony Obrazy,Horyzontalny Obrazy,Jaskrawy kolor Obrazy,Kolory Obrazy,Kora Obrazy,Las Obrazy,Lasek Obrazy,Makrofotografia Obrazy,Pokaż wszystkieCzęsto zadawane pytania (FAQ)Czym jest licencja typu royalty-free?Licencje typu royalty-free pozwalają na jednokrotną opłatę za bieżące wykorzystywanie zdjęć i klipów wideo chronionych prawem autorskim w projektach osobistych i komercyjnych bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat za każdym razem, gdy korzystasz z tych treści. Jest to korzystne dla obu stron – dlatego też wszystko w serwisie iStock jest objęte licencją typu licencje typu royalty-free są dostępne w serwisie iStock?Licencje royalty-free to najlepsza opcja dla osób, które potrzebują zbioru obrazów do użytku komercyjnego, dlatego każdy plik na iStock jest objęty wyłącznie tym typem licencji, niezależnie od tego, czy jest to zdjęcie, ilustracja czy można korzystać z obrazów i klipów wideo typu royalty-free?Użytkownicy mogą modyfikować, zmieniać rozmiary i dopasowywać do swoich potrzeb wszystkie inne aspekty zasobów dostępnych na iStock, by wykorzystać je przy swoich projektach, niezależnie od tego, czy tworzą reklamy na media społecznościowe, billboardy, prezentacje PowerPoint czy filmy fabularne. Z wyjątkiem zdjęć objętych licencją „Editorial use only” (tylko do użytku redakcji), które mogą być wykorzystywane wyłącznie w projektach redakcyjnych i nie mogą być modyfikowane, możliwości są się więcej na temat obrazów beztantiemowych lub zobacz najczęściej zadawane pytania związane ze zbiorami zdjęć.

Uciążliwe grzyby. Większość problemów w uprawie roślin powodują choroby powodowane przez grzyby. Odpowiadają one między innymi za występowanie mączniaka prawdziwego (np. róży), mączniaka rzekomego (np. winorośli), rdzy (np. roślin dyniowatych), szarej pleśni (np. truskawek), parcha (np. jabłoni), brunatnej zgnilizny (np. drzew pestkowych), brunatnej plamistości (np. gruszy

Najczęstsze choroby jabłoni Zakładając sad, oczami wyobraźni widzimy drzewka, które pięknie się rozwijają, a ich gałęzie uginają się od naporu owoców. Potrafimy sobie wyobrazić, jakie przetwory i delicje będziemy z nich tworzyć, niemal czujemy ich zapach. Niemal... W rzeczywistości, może zdarzyć się tak, iż jakieś choróbsko lub szkodnik zaatakuje nasze drzewka, a marzenia o wysokim plonie - pękną jak bańka mydlana.. Przedstawiamy Państwu skrócone ABC chorób jabłoni, najczęściej pojawiających się w sadzie. Jabłonie W uprawie jabłoni konieczna jest profilaktyka, która w dużej mierze ogranicza występowanie poszczególnych chorób. Wiedza z zakresu uprawy jabłoni, ich wymagań oraz pielęgnacja w połączeniu z wiedzą o podstawowych chorobach, powinna przynieść zadowalające rezultaty. Całoroczna i dokładna lustracja jabłoni, pozwoli na szybką reakcję w przypadku jakichkolwiek zmian chorobowych. 1) Parch jabłoni Objawami tej choroby są plamy na liściach kolory oliwkowozielonego. Później plamy przybierają barwę brunatną. Liście zasychają i opadają. Podobne plamy można zauważyć na owocach jabłoni, które stają się drobne i zniekształcone. Grzybnia parcha jabłoni zimuje na opadłych liściach. Rozwija się w ciągu zimy i wiosną zaczyna infekować pobliskie drzewa, dotyka również grusze. Zwalczanie parcha jabłoni Należy do dość uciążliwych. Bardzo ważne jest jesienne opryskiwanie drzew przed defoliacją roztworem mącznika. Także w fazie pękania pąków stosujemy opryski preparatami miedziowymi między innymi: Miedzian 50 WP, Syllit 65 WP, Carpene 65 WP lub Score 250 EC, do późniejszych oprysków Kaptan zawiesinowy 50 WP lub Merpan 80 WG. Niekiedy koniecznym zabiegiem może okazać się wykarczowanie drzew silnie porażonych i wypalenie liści. 2) Zgorzel kory jabłoni Brunatniejąca kora, która zapada się i łuszczy. Najczęściej spotykanym objawem są wydłużone plamy powstałe wokół miejsc infekcji. Drzewka mocno porażone cierpią na obumieranie kory na pędach lub pniu. W przypadku młodych drzew, porażenie pnia prowadzi do obumarcia roślin. Kora w miejscu porażenia wyraźnie odcina się od zdrowych tkanek, gdyż w miejscu porażenia pokrywa się ciemnymi wzniesieniami, z których wyciekają krople kremowego śluzu. Porażenie dotyka nawet owoce, na których pojawiają się gnilne plamy. Zwalczanie zgorzela kory Porażone części roślin należy usuwać poniżej zmiany chorobowej (chore tkanki drzewa wycinamy aż do zdrowego drewna). Po cięciu oraz zbiorze owoców warto także stosować opryski (Topsin M 70 WP, Funaben Plus 03 Pa), a rany zabezpieczać maśćmi. 3) Mączniak Jabłoni Porażone mączniakiem liście pokrywają się białym mączystym nalotem, złożonym z grzybni, trzonków i zarodników konidialnych grzyba. Ponadto choroba może porazić pąki, kwiaty oraz owoce jabłoni. Silnie porażone pąki liściowe często zamierają i nie rozwijają się w kolejnym sezonie. Mniej zainfekowane liście są mniejsze, zwijają się oraz marszczą. Na młodych pędach jednorocznych, na ich wierzchołkach również może pojawić się biały nalot, porażone pędy mają zahamowany wzrost, a ich wierzchołki często zamierają. W tymże nalocie można zauważyć ciemne plamki - są to otocznie grzyba. Porażone kwiaty są słabo wykształcone i nie zawiązują owoców. Na owocach pojawiają się ordzawienia - na zniszczonej przez grzyb skórce tworzy się tkanka korkowa. Zwalczanie mączniaka jabłoni polega na wycinaniu porażonych pędów oraz opryskiwanie: Siarkol Extra 80 WP, Karathane 18,25 WP, Nimrod 25 EC, Bayleto 5 WP, Rubigan 12 EC, Tiowol 800 SC 4) Drobna plamistość liści jabłoni Na powierzchni blaszek liściowych, pojawiają się niewielkie, brunatne plamki, porozrzucane po całych ich powierzchniach. Na plamkach tych można dostrzec czarne punkciki, które są owocnikami grzybów. Przy silnym porażeniu, liście przedwcześnie opadają, a drzewo staje się osłabione i bardziej wrażliwsze na mróz. Zwalczanie drobnej plamistości liści jabłoni Polega na opryskiwaniu drzew preparatami opartymi na mankozebie na początku wegetacji oraz od końca kwitnienia: Dithane Neotec 75 WG, Sancozeb 80 WP, Pennfluid 420 SC, MAC-Mankozeb 75% WG, Sadoplon 75 WP 5) Rak bakteryjny kory jabłoni Wiosną zarażone kwiaty i krótkopędy zaczynają brunatnieć i zamierać. Na pędach pojawiają się nekrotyczne plamy, po czym powstają zgrubiałe rany z wyciekami, a pędy obumierają. Choroba przenosi się z zainfekowanych pęków wprost do gałęzi i pnia powodując z nekrozę kory. Szczególnie narażone na tę chorobą są: czereśnie, morele, wiśnie, brzoskwinie, jabłonie i grusze. W wyniku porażenia drzewa stają się osłabione, mają niższą odporność oraz mogą być bardziej wrażliwsze na przymrozki Zwalczanie raka bakteryjnego Porażone pędy roślin wycinamy poniżej miejsca zakażenia, powstałe przez cięcia rany zabezpieczamy maśćmi, drzewa opryskujemy preparatami (np. Miedzian 50 WP,) w okresach: nabrzmiewania pąków, kwitnienia oraz opadania liści lub inne: Nordox 75 WG, Champion 50 WP, Cuproflow 375 SC, Flowbrix 380 SC, Funguran easy 50 WP 6) Brunatna zgnilizna drzew ziarnkowych porażeniu ulegają głównie owoce. W wyniku aktywności Monilinia fructigena na owocach pojawiają się brunatne i gnijące plamy z charakterystycznymi kręgami skupionych zarodników. Porażone owoce w większości opadają, a nieliczne pozostają na drzewach w formie zaschniętej mumii. W tych zaschniętych pozostałościach owoców oraz w pędach zimuje grzyb, dlatego należy usuwać zarówno mumie jak i porażone pędy. Przy dużym porażeniu zaleca się wykonanie oprysku z zastosowaniem np. Miedzianu 50 WP zaraz po opadnięciu zawiązków. W razie potrzeby zabieg należy powtórzyć. 7) Gorzka zgnilizna jabłek dotyka dojrzałe owoce na których pojawiają się gnilne i brunatne plamy. Poważny problem przechowywanych owoców. Na dwa tygodnie przed zbiorami owoców należy przeprowadzić oprysk stosując np. Topsin M 500 SC. W razie konieczności można przeprowadzić dwa zabiegi, ale pierwszy zabieg należy wykonać 4 tygodnie przed zaplanowanym zbiorem owoców Choroba występuje na owocach przechowywanych w przechowalniach, chłodniach i chłodniach z kontrolowaną atmosferą. W końcowej fazie przechowywania owoców, w okresie dojrzewania przez nie dojrzałości konsumpcyjnej, wokół przetchlinek pojawiają się liczne, drobne plamy. Z czasem plamy powiększają się i mogą łączyć osiągając średnicę do 4 cm. Skórka w miejscu plam jest napięta, lekko zapadnięta. Plamy gnilne są jasno lub ciemnobrunatne z jaśniejszą obwódką. Na ich powierzchni często pojawiają się liczne wzniesienia stanowiące skupiska zarodników konidialnych, które w warunkach dużej wilgotności powietrza tworzą kremowe wycieki z powierzchni skórki. Zgnilizna obejmuje miąższ owocu, który nabiera gorzkiego smaku. Szkodliwość choroby jest bardzo duża, zwłaszcza w latach o dużej wilgotności powietrza i częstych opadach, kiedy dochodzi do masowego zarodnikowania grzyba i licznych zakażeń owoców tuż przed zbiorami. Straty wskutek gnicia owoców w przechowalni i chłodni mogą dochodzić do 30 – 50 procent. Zwalczanie: Zwalczanie choroby polega na stosowaniu jednego lub dwóch opryskiwań środkami benzimidazolowymi na cztery do dwóch tygodni przed zbiorem. 8) Srebrzystość liści Wywoływana jest przez grzyb o nazwie skórnik purpurowy Chondrostereum purpureum. Do zakażenia nim dochodzi najczęściej poprzez otwarte rany powstałe w wyniku złamania konarów, gałęzi, a także poprzez uszkodzenia mrozowe czy też cięcie. Grzyb powoduje liczne zmiany na korze, która z czasem murszeje i zaczyna odchodzić od drewna. W ostatniej fazie choroby zaobserwujemy na porażonym drzewie liczne dachówkowato ułożone owocniki. Kolejnym bardzo istotnym objawem są ołowianoszare do srebrzystych liście u których dochodzi do rozwarstwienia miękiszu od skórki. 9) Zgnilizna pierścieniowa podstawy pnia Wywoływana jest przez Phytophthora cactorum, a do zakażenia dochodzi poprzez zranienia, pęknięcia itp. Grzyb poraża szyjkę korzeniową, podstawę pnia drzewa, a w najgorszym przypadku także korzenie. W wyniku porażenia dochodzi do zmian na korze, a finalnie dochodzi także do przebarwień na liściach w postaci żółknięcia lub brunatnienia, co świadczy o powolnym zamieraniu całych roślin. Walka z chorobą to przede wszystkim profilaktyka, a więc uprawa jabłoni na niezbyt podmokłym terenie. Zapobiegawczo można zastosować Aliette 80 WG 10) Jedną z najbardziej znanych chorób bakteryjnych mogącą wystąpić na jabłoni jest zaraza ogniowa. Wywoływana jest przez Ervinia amylovora i każdy ogrodnik wręcz modli się o to, aby tak zaraz nie zaatakowała ogrodu. Porażeniu ulegają liście, kwiaty, pędy, które z czasem stają się brązowoczarne,jakby były spalone. Pędy zasychają od wierzchołków, a kora staje się spękana i zaczyna odchodzić kawałkami od zdrowej tkanki. Zarazę ogniową zwalczamy na bieżąco usuwając porażone cześć, które wycinamy do zdrowego drewna, a przy silniejszym porażeniu musimy niestety wykarczować drzewka i je spalić. Profilaktycznie stosujemy preparaty miedziowe w fazie nabrzmiewania pąków i kwitnienia oraz fazie wzrostu owoców. Przykładem środka, który można zastosować jest Miedzian 50 WP, Cuproflow 375 SC (tylko w fazie nabrzmiewania pąków i kwitnienia).
Wydawałoby się, że zima jest czasem wytchnienia dla drzew, a co za tym idzie także sadowników. Niestety są to tylko marzenia, ponieważ choroby nigdy nie śpią, a te atakujące korę i drewno drzew owocowych infekują przez cały rok, najintensywniej właśnie zimą i jesienią. Nowe odmiany i nasilenie problemu W ciągu ostatnich lat sadownictwo przeszło duże … Continued
W intensywnych sadach produkcyjnych coraz większe zagrożenie stanowią choroby kory i drewna. Porażenie przewodnika kilkuletnich drzewek jest przyczyną usuwania ich z uprawy. Spowodowane jest to niewystarczającą skutecznością fungicydów zalecanych aktualnie do ochrony drzew owocowych w programach IP (Integrowanej Produkcji). Również redukcja ilości cieczy roboczej stosowanej do zabiegów ochrony roślin sprzyja porażeniu. [envira-gallery id=”40293″] Bardzo często bagatelizowana jest obecność aktywnych źródeł infekcji w postaci różnego typu zmian chorobowych na pędach. Sprzyja to zakażeniom w okresie sezonu wegetacyjnego, a nawet późną jesienią i zimą przy dodatnich temperaturach. Przebieg warunków pogodowych wpływa nie tylko na efektywność zabiegów ochrony roślin, ale także decyduje o potencjale infekcyjnym patogenów. Warunkiem zakażenia jest obecność różnego typu ran na pędach, powstałych po cięciu, po opadłych liściach i zerwanych owocach. Wrotami infekcji są też uszkodzenia kory spowodowane żerowaniem szkodników, gradobiciem lub mrozem. Patogeny, będące sprawcami zamierania kory i rozkładu drewna, mają też często zdolność do infekcji kwiatów, z których przenikają do krótkopędów i pędów. W sadach towarowych widać wyraźną zależność między występowaniem chorób kory a porażeniem owoców w okresie przedzbiorczym oraz podczas przechowywania. Grzyby będące sprawcami chorób kory i drewna są jednocześnie jednymi z najgroźniejszych patogenów owoców. Zgorzel kory Na jabłoniach najczęściej występuje zgorzel kory powodowana przez grzyby z rodzaju Neofabraea (N. malicorticis, N. alba). Jest to szczególnie groźna choroba w szkółkach i w młodych sadach jabłoniowych, gdzie porażone drzewka mogą szybko zamierać po posadzeniu (fot. 1). Na zainfekowanych pędach kora ciemnieje, zasycha, marszczy się i łuszczy. Nekroza obejmuje cały obwód pędu, co prowadzi do jego obumierania powyżej zmian chorobowych (fot. 2 na str. 4). U porażonych starszych drzew na grubych konarach i pniach widoczne są podłużne pasy obumarłej kory. W sprzyjających rozwojowi patogenu warunkach pojawiają się na niej skupienia zarodników konidialnych o szarym zabarwieniu (N. malicorticis) lub drobniejszych, szarożółtych (N. alba). Zarodniki te dokonują zakażeń od wiosny do jesieni. Charakterystyczne dla starszych drzew jest również zamieranie od wierzchołków uszkodzonych w czasie cięcia pędów jednorocznych oraz zamieranie krótkopędów. Stadia workowe sprawców choroby występują niezwykle rzadko i nie mają żadnego znaczenia w ich rozwoju. Grzyby zimują saprotroficznie na obumarłej korze. Mogą również przeżywać ten okres jako pasożyty bytujące w tkankach kory niewykazujących zmian chorobowych. W sprzyjających warunkach atmosferycznych (temperatura, zwilżenie) w wytworzonych acerwulusach powstają zarodniki konidialne, które roznoszone są w kroplach wody. Zarodniki obydwu patogenów wnikają do pędów przez rany powstałe na skutek mechanicznego uszkodzenia kory (cięcie, szczepienie, żerowanie owadów), albo (rzadziej) przez blizny po opadłych liściach, zerwanych owocach. Dokonują one zakażeń od wiosny do jesieni. Najgroźniejsze są infekcje jesienne – prowadzą one do powstania rozległych ran, obejmujących znaczną część obwodu porażonego pędu lub przewodnika. Sprawcy zgorzeli kory (obok grzyba Glomerella cingulata) odpowiadają również za jedną z najgroźniejszych chorób przechowalniczych, jaką jest gorzka zgnilizna jabłek (fot. 3). Strzępki kiełkujących grzybów wnikają do owoców przez przetchlinki i dokonują ich zakażeń. Ma to miejsce począwszy od drugiej połowy czerwca, aż do zbiorów. Objawy chorobowe ujawniają się jednak dopiero w momencie, gdy jabłka osiągają dojrzałość konsumpcyjną. Profilaktyka w walce ze zgorzelą kory polega na wycinaniu i usuwaniu z sadu wykazujących objawy chorobowe, obumierających pędów. Zniszczoną korę, w przypadku niewielkich zgorzeli, można oczyścić do zdrowego drewna, a ranę zabezpieczyć. Rak drzew owocowych Choroba powodowana przez Neonectria ditissima, patogen porażający najczęściej jabłonie, rzadziej grusze. Sprawca ten może również infekować niektóre drzewa parkowe i leśne (jesion, buk). Atakowane są pnie (fot. 4), konary, cienkie gałęzie i krótkopędy. W miejscu porażenia kora brązowieje, zapada się i ulega nekrozie. W przypadku porażenia grubszych pędów charakterystyczne są zgrubienia na obrzeżu ran spowodowane nadmiernym wytwarzaniem tkanki kalusowej (fot. 5). Jest ona bardzo szybko niszczona, co objawia się charakterystycznym strefowaniem w obrębie fragmentów obumarłej tkanki zabliźniającej. Często w sadach zaniedbanych powstają różnej wielkości zrakowacenia. Grzyb rozwija się także w drewnie powodując ciemnienie rdzenia porażonych pędów. W obrębie ran na obumarłej tkance korowej widoczne są brunatno-czerwone owocniki – perytecja o średnicy 0,5–1,5 mm (fot. 6). Powstają one od późnej jesieni do wiosny. Grzyb od maja do listopada, również w obrębie ran, wytwarza także biało-żółte skupienia zarodników konidialnych, widoczne w postaci wzniesień o średnicy 1–3 mm. Do zakażeń w naszych warunkach klimatycznych dochodzi głównie w okresie jesieni przez blizny po opadłych liściach, rzadziej przez rany po zerwanych owocach. Grzyb może także wnikać przez rany powstałe na skutek cięcia, zabiegów agrotechnicznych lub miejsca uszkodzeń mrozowych. Wielokrotnie do zakażeń dochodzi w okresie produkcji drzewek w szkółkach, a objawy chorobowe ujawniają się w okresie późnej wiosny i lata, dlatego też należy przywiązywać duże znaczenie do odpowiedniej jakości materiału szkółkarskiego podczas zakładania sadu. Zwalczanie sprawcy choroby jest trudne, gdyż może się rozwijać w porażonych pędach nawet do 30 cm od miejsca infekcji. W ostatnich latach grzyb ten coraz częściej poraża owoce, wywołując tzw. zgniliznę kielicha (fot. 7). Podstawowym zabiegiem przy ograniczaniu występowania choroby powinno być wycinanie porażonych pędów i czyszczenie zrakowaceń (fot. 8), a także zabezpieczanie ran po cięciu i gradobiciu. W rejonach o dużym nasileniu choroby celowym jest także opryskiwanie drzew zalecanymi fungicydami. Skuteczną ochronę przed wystąpieniem tej groźnej choroby może ułatwić opracowanie metody sygnalizacji w okresie opadania liści. Problemem w opracowaniu tej metody jest ustalenie okresu opadania liści u różnych odmian w poszczególnych sezonach. W warunkach holenderskich za najskuteczniejszy preparat w zwalczaniu N. ditissima uważa się tiofanat metylu (Topsin M 500 SC). Srebrzystość liści Choroba występuje w uprawach sadowniczych w różnym nasileniu. Atakuje najczęściej drzewa pestkowe, a w ostatnich latach pojawia się coraz częściej na jabłoniach. Sprawcą choroby jest grzyb Chondrostereum purpureum powodujący ołowiano-szare przebarwienie liści. Objawy chorobowe w przypadku infekcji drzew przez patogen widoczne są już w fazie pojawiania się pierwszych liści. Powodem tych zmian są wydzielane przez patogen enzymy, które powodują odstawanie skórki od warstw miękiszu. Pustą przestrzeń wypełnia powietrze wywołując efekt objawiający się srebrzystym zabarwieniem liści. Objawy te najczęściej występują na pojedynczych pędach lub kilku gałęziach, a jedynie w przypadku silnego porażenia drzew obejmują całą jego koronę. Anomalie takie mogą pojawiać się i znikać w kolejnych sezonach wegetacyjnych. Są to tzw. symptomy wtórne, gdyż grzyb nie rozwija się w liściach. Patogen jest pasożytem ran, atakuje korę i drewno. Kora porażonych roślin ulega nekrozie, łuszczy się i w rezultacie odpada. Drewno natomiast ulega tzw. białej zgniliźnie i murszeje. Na przekroju poprzecznym porażonych konarów i pni, w ich centralnej części widoczne są charakterystyczne brunatne przebarwienia drewna. Rozwój patogenu prowadzi do ich szybkiego zamierania. Na obumarłych konarach i pniach, grzyb wytwarza charakterystyczne zarodniki – skórzaste, półkoliste, o pofałdowanych brzegach, ułożone dachówkowato jeden nad drugim (fot. 9). Górna część owocników jest szara, natomiast dolna ma szaro-brunatne lub fioletowo-czerwone zabarwienie. Tworzone na nich zarodniki podstawkowe, wnikają do pni lub gałęzi poprzez rany powstałe na skutek cięcia, czy też inne uszkodzenia kory. Zarodniki workowe przenoszone są przez wiatr, ich wysiew jest najbardziej intensywny od sierpnia do kwietnia. Dodatkowo źródłem infekcji może tu być również grzybnia przeniesiona na zdrowe drzewa na narzędziach używanych do pielęgnacji roślin (sekatory, piły). Porażeniu roślin przez grzyb Chondrostereum purpureum sprzyjają także szkody mrozowe. Od momentu zakażenia drzew do pojawienia się zarodników może upłynąć kilka do kilkudziesięciu lat. Na obumarłych fragmentach konarów pozostawionych po cięciu owocniki mogą być wytwarzane przez wiele lat. Bardzo ważne w ochronie przed chorobą jest usuwanie z sadu i z jego bezpośredniego sąsiedztwa chorych, obumarłych drzew, a także wyciętych konarów i pni. Nie można również dopuszczać do wytworzenia na obumarłych częściach drzew owocników patogenu. Rany po cięciu i innych uszkodzeniach kory powinno zabezpieczać się za pomocą past. Z sąsiedztwa sadu należy także usuwać drzewa parkowe i leśne, wykazujące objawy srebrzystości liści lub z wykształconymi owocnikami na obumarłych częściach drzewa. Objawy srebrzystości liści drzew owocowych mogą być również powodowane zaburzeniami fizjologicznymi, których przyczyną są prawdopodobnie zaburzenia w gospodarce wodnej i mineralnej roślin. Wówczas najczęściej pojawiają się one pod koniec lata. Srebrzystości fizjologicznej sprzyjają niekorzystne warunki do rozwoju roślin (długotrwałe chłody, upały), susza w okresie wiosenno-letnim, niedobory składników mineralnych oraz żerowanie na liściach niektórych szkodników (przędziorki). W ochronie drzew przed srebrzystością fizjologiczną powinno się zapewnić roślinom optymalne warunki dla ich rozwoju (nawożenie, nawadnianie), a także zwalczać przędziorki. Rak bakteryjny drzew owocowych Choroba występuje przede wszystkim na gatunkach pestkowych (brzoskwinie, morele, wiśnie, czereśnie), rzadziej poraża jabłonie i grusze. Jej sprawcą jest bakteria Pseudomonas syringae. Wrotami infekcji, w przypadku drzew pestkowych, są najczęściej kwiaty, które po zakażeniu obumierają (fot. 10). Następnie bakterie wnikają do krótkopędów i pędów, na których pojawiają się charakterystyczne, gumowate wycieki, a kora ulega nekrozie. Warstwy kory, które obumierając pękają, odsłaniają drewno (fot. 11). Na grubszych konarach można zaobserwować otwarte rany z obfitą gumozą. Wczesną wiosną bakterie zimujące w pąkach mogą powodować ich zamieranie, a następnie nekrozę kory pędów. Dodatkowo sprawca choroby może infekować rośliny przez blizny po opadłych liściach. Szczególnie niebezpieczne jest porażenie grubszych konarów i pni w okresie jesiennym, na których latem tworzą się rozległe rany. Porażone pędy jabłoni i gruszy wykazują podobne objawy chorobowe jakie występują u drzew pestkowych – nie występują jednak zgrubienia na pędach i wycieki gumy. Sprawca choroby może zimować zarówno na powierzchni pędów, w pąkach, jak i w korze porażonych drzew. Najczęściej do infekcji dochodzi wiosną (kwiaty) oraz jesienią (pędy przez blizny po opadłych liściach). Bakterie wnikają także przez mechaniczne uszkodzenia kory (cięcie, żerowanie szkodników). W rezultacie porażenia przez P. syringae drzewa stają się dość podatne na mróz. W ograniczaniu występowania choroby duże znaczenie ma profilaktyka, polegająca na usuwaniu porażonych części roślin oraz zabezpieczaniu ran po cięciu. W rejonach, gdzie choroba występuje w dużym nasileniu zaleca się opryskiwanie drzew w okresie nabrzmiewania pąków, kwitnienia, a także opadania liści. Brunatne zgnilizny owoców Choroby te występują zarówno na drzewach ziarnkowych, jak i pestkowych. Kojarzone są przede wszystkim z charakterystycznymi objawami chorobowymi występującymi na owocach (fot. 12) – brunatne, szybko powiększające się plamy gnilne, w obrębie których tworzą się często koncentrycznie ułożone żółto-kremowe lub popielato-szare skupienia zarodników konidialnych. Tymczasem sprawcy chorób powszechnie infekują kwiaty i pędy drzew owocowych. W Polsce za sprawców brunatnej zgnilizny owoców drzew ziarnkowych uważano dwa gatunki z rodzaju Monilinia (M. fructigena, M. laxa), natomiast brunatnej zgnilizny owoców drzew pestkowych – M. laxa. Od 10 lat na terenie Europy stwierdza się obecność jeszcze jednego gatunku, posiadającego status organizmu kwarantannowego ­– M. fructicola ­– porażającego zarówno drzewa ziarnkowe, jak i pestkowe. Badania prowadzone w Katedrze Sadownictwa i Pszczelnictwa UR w Krakowie wykazały, że po zakażeniu drzew przez ten gatunek następuje szybszy rozwój procesu chorobowego, w szczególności u drzew pestkowych. Ze względu na wytwarzanie stadium doskonałego, które może być źródłem infekcji pierwotnych na wiosnę, grzyb ma większy potencjał infekcyjny niż pozostali sprawcy chorób. Patogeny, powodujące brunatne zgnilizny owoców zimują na zmumifikowanych owocach oraz porażonych pędach. Różnice w wywoływanych objawach chorobowych są praktycznie nie do wychwycenia podczas badań makroskopowych. W sadach wiśniowych, jabłoniowych i gruszowych powszechne jest porażenie kwiatów. Z czasem dochodzi do infekcji krótkopędów i gałęzi (fot. 14), na których w sprzyjających warunkach występują nekrotyczne plamy pokryte skupieniami zarodników konidialnych. Nekrozy na pędach nie są tak rozległe jak w przypadku zgorzeli kory, nie występuje także złuszczanie się wierzchniej warstwy kory. Wrotami infekcji w przypadku owoców są uszkodzenia skórki. W niektórych latach choroba ta powoduje znaczne straty podczas przechowywania owoców. Z tego powodu szczególnego znaczenia nabiera chemiczna ochrona w fazie kwitnienia oraz w okresie przedzbiorczym. fot. 9 A. Łukawska fot. 1–8, 10–14 M. Grabowski
15.21 PLN 16.90 PLN. Dostępność: W magazynie. Siarkol 80 WP Extra – Ziemovit – 25 g to preparat o wysokiej zawartości siarki (80%), przeznaczony do oprysków ochronnych w profilaktyce chorób grzybowych jabłoni, winorośli, chmielu i buraka cukrowego. Siarkol 80 WP Extra działa na roślinach powierzchniowo.
Choroby kory i drewna stanowią coraz większe zagrożenie w intensywnej produkcji sadowniczej. Często, wkrótce po posadzeniu, obserwujemy obumieranie i zamieranie wielu drzew. Straty są jeszcze większe, gdy po porażeniu 4–5-letnich drzew sukcesywnie wyniszczane są poszczególne partie ich koron, aż do całkowitego obumarcia. W uprawie drzew ziarnkowych choroby kory kojarzą się producentom ze zgorzelą kory, rakiem drzew owocowych lub zgnilizną pierścieniową podstawy pnia. U drzew pestkowych dostrzegany jest tylko rak bakteryjny. Patogenów atakujących korę i drewno drzew owocowych jest jednak znacznie więcej. W początkowym okresie rozwoju procesu chorobowego objawy u wszystkich są bardzo podobne. Jeszcze nie tak dawno niewielu producentów zaliczało brunatną zgniliznę owoców drzew ziarnkowych do chorób kory, gdyż najwyraźniejsze jej objawy występują na owocach. Podobnie wygląda postrzeganie objawów brunatnej zgnilizny owoców drzew pestkowych — dostrzegamy tylko obumieranie kwiatów i zgniliznę owoców. W ostatnich kilkunastu latach pojawiło się wiele grzybów atakujących korę drzew owocowych i stanowiących coraz większe zagrożenie dla sadów i szkółek drzew owocowych. Sadownicy powinni pamiętać również o tym, że im więcej chorób kory w sadzie, tym silniejsze porażenie owoców oraz większe straty w czasie ich przechowywania. Zgorzel kory Na jabłoniach najczęściej występuje zgorzel kory, powodowana przez grzyby Gloeosporium album i G. perennans. Na porażonych pędach kora brunatnieje, zapada się, łuszczy i zamiera (fot. 1). Nekroza obejmuje cały obwód pędu, co prowadzi do jego obumierania powyżej zmian chorobowych. Patogeny powodują również zamieranie krótkopędów. Na grubych konarach i pniach występują podłużne pasy obumarłej kory. Widoczne są na nich ciemne wzniesienia będące skupieniami zarodników konidialnych. Grzyby zimują saprofitycznie na obumarłej korze bądź jako pasożyty kory i owoców. Źródłem zakażeń są zarodniki konidialne zlokalizowane w jasnoszarych acerwulusach na obumarłej korze. Wnikają one przez blizny po opadłych liściach, rany po zerwanych owocach oraz po mechanicznych uszkodzeniach kory (cięcie, szczepienie, żerowanie owadów). Przed zbiorem dochodzi także do zakażeń owoców przez przetchlinki. Grzybnia rozwija się w jabłkach saprofitycznie, ale gdy osiągną dojrzałość konsumpcyjną, uaktywnia się i powoduje ich gnicie. Objawy w postaci nekrozy kory na pędach w początkowym okresie choroby przypisywane są grzybom wywołującym zgorzele kory, ale powodowane mogą być przez inne patogeny. FOT. 1. ZGORZEL KORY JABŁONI Rak drzew owocowych Jest chorobą, której objawy nasilają się we wszystkich rejonach uprawy jabłoni. Grzyb (Nectria galigena) poraża głównie jabłonie, rzadziej grusze, ale także drzewa parkowe i alejowe (buki, jesiony, jarzębiny, głogi, wierzby) oraz krzewy. Zakażeniu ulegają pnie, konary, młode pędy, krótkopędy oraz owoce. W miejscu zakażenia na pędach kora brunatnieje, zapada się i ulega nekrozie. Niekiedy przypomina to symptomy zgorzeli kory. Dopiero później na obrzeżu rany pojawiają się charakterystyczne zgrubienia spowodowane nadmiernym wytwarzaniem tkanki kalusowej, w której patogen szczególnie dobrze się rozwija, prowadząc do szybkiego jej wyniszczenia (fot. 2). Na porażonych gałęziach pojawiają się różnej wielkości zrakowacenia. Grzyb niszczy nie tylko miękisz korowy, ale także drewno. Objawia się to ściemnieniem rdzenia pędów. Na obumarłej tkance korowej pojawiają się późną jesienią i zimą kuliste, brunatnoczerwone owocniki stadium doskonałego (perytecja). Od wiosny aż do późnego lata na porażonych tkankach dominują białożółte skupienia zarodników konidialnych (sporodochia). Zimuję grzybnia w porażonych pędach, brunatnoczerwone perytecja na obumarłej tkance korowej. Grzyb dysponuje bardzo dużym potencjałem infekcyjnym, gdyż przez cały rok nieprzerwanie występuje któraś z form zarodnikowania. Jesienią i zimą, gdy prowadzone jest cięcie, występuje w warunkach polskich maksimum wysiewu zarodników workowych. Jesienią często obok siebie spotykane są obydwie formy zarodnikowania. Dominują zarodniki konidialne uwalniane z białożółtych sporodochiów. Zakażają one pędy przez rany naturalne (blizny po zerwanych owocach). W okresie defoliacji blizny po opadłych liściach są najważniejszymi wrotami infekcji. Z praktyki wiadomo, że większość zakażeń pędów jabłoni ma miejsce właśnie w okresie późnej jesieni. Dlatego w programach ochrony jabłoni w większości krajów europejskich zaleca się opryskiwanie drzew preparatami miedziowymi w czasie opadania liści. Najbardziej wrażliwe na infekcje są świeże blizny. Po 10 dniach od opadnięcia liści prawdopodobieństwo zakażeń jest już bardzo małe. Ze względu na rozwój grzybni nie tylko w miękiszu korowym, ale i w wiązkach przewodzących, wyniszczenie tego patogenu jest bardzo trudne. W porażonych pędach grzybnia przerasta w obydwu kierunkach nawet do 35 cm od miejsca infekcji. Wielokrotnie u niektórych odmian liście zasychają, ale większość z nich pozostaje na drzewach. W takich kwaterach obserwuje się słabsze porażenie przez patogen jesienią, ale może dojść do zakażeń przez rany powstałe na skutek uszkodzenia kory (cięcie, uszkodzenia mrozowe) w okresie zimowo-wiosennym. Możliwość infekowania różnych części rośliny oraz obfite zarodnikowanie powoduje w sprzyjających patogenowi warunkach szybkie rozprzestrzenianie się choroby. Konidia i askospory mogą kiełkować w temperaturze 0–30°C. Ostatnio u niektórych odmian (’Golden Delicious’, 'Gloster’, 'Koksa Pomarańczowa’) objawy porażenia owoców występują przed zbiorem w postaci zgnilizny kielicha (fot. 3), zwłaszcza tam, gdzie znajdują się aktywne, zarodnikujące zrakowacenia na pędach lub pniach. FOT. 2. RAK DRZEW OWOCOWYCH FOT. 3. ZGNILIZNA KIELICHA, POWODOWANA PRZEZ PATOGENA WYWOŁUJĄCEGO RAKA DRZEW OWOCOWYCH Zgnilizna pierścieniowa podstawy pnia Kolejną chorobą stanowiącą duże zagrożenie dla sadów jabłoniowych (atakuje także grusze i drzewa pestkowe) jest zgnilizna pierścieniowa podstawy pnia. Wywoływana jest przez patogena Phytophthora cactorum rozwijającą się w glebie, a czyniącego także znaczne szkody w uprawie truskawek. Choroba najczęściej zagraża drzewom rosnącym na mokrych i ciężkich glebach — jest szczególnie niebezpieczna, gdy zaatakuje szyjkę korzeniową drzewa lub dolną część pnia. Na korze pojawiają się brunatnofioletowe, zapadające się plamy. Kora ulega nekrozie, pęka i odpada odsłaniając drewno (fot. 4). FOT. 4. ZGNILIZNA PIERŚCIENIOWA PODSTAWY PNIA U podstawy pnia powstają rozległe rany, które w miarę rozwoju choroby obejmują cały jego obwód prowadząc do szybkiego obumierania drzewa. Patogen powoduje także zgnilizny owoców. Formą zimującą jest grzybnia w glebie oraz oospory w porażonych tkankachi resztkach roślin. Do zakażeń dochodzi najczęściej przez zranienia kory w miejscu szczepienia lub okulizacji. Formą infekcyjną są zarodniki pływkowe lub grzybnia. W rejonach większego nasilenia choroby należy zwracać uwagę na sadzenie drzewek na podkładkach mało na nią wrażliwych. Mało znane formy raka Rak powierzchniowy kory drzew ziarnkowych (Cryptosporiopsis corticola) oraz czarny rak jabłoni (Sphaeropsis malorum) są chorobami trudnymi do rozpoznania nawet dla doświadczonych praktyków. Ze względu na pewne podobieństwo objawów chorobowych do symptomów zgorzeli kory, często błędnie przypisuje się wywoływanie choroby grzybom z rodzaju Gloeosporium. Podobne objawy i przebieg cyklu rozwojowego ma sprawca raka kory drzew z tych patogenów (Cryptosporiopsis corticola oraz Sphaeropsis malorum) poraża wierzchnie warstwy kory. Obserwuje się wtedy jej brunatnienie, zapadanie, pękanie i złuszczanie (fot. 5). Plamy są rozległe, a całkowite „zaobrączkowanie” pędów prowadzi do ich obumierania. C. corticola zimuje w postaci grzybni w porażonych pędach, na których wiosną pojawiają się ciemne wypukłości (acerwulusy) będące skupieniami zarodników konidialnych. Wrotami infekcji są wszelkiego rodzaju uszkodzenia kory na pędach (fot. 6). Objawy czarnego raka jabłoni są łatwiejsze do rozpoznania w końcowej fazie choroby. Wówczas grzyb S. malorum powoduje czernienie, obumieranie i odpadanie kory od drewna (fot. 7). Prowadzi to do powstawania otwartych, koncentrycznych ran o nierównej powierzchni. W ich obrębie są widoczne liczne ciemnobrunatne piknidia (skupienia zarodników konidialnych). FOT. 5. RAK DRZEW OWOCOWYCH NA JABŁONI FOT. 6. RAK DRZEW OWOCOWYCH — WIDOCZNE INFEKCJE PRZEZ BLIZNY PO OPADŁYCH LIŚCIACH FOT. 7. CZARNY RAK JABŁONI Po mroźnych zimach W młodych sadach jabłoniowych po mroźnych zimach występuje cytosporoza jabłoni (Cytospora spp.), atakująca drzewa uszkodzone przez mróz lub osłabione przez występowanie niekorzystnych warunków zewnętrznych (np. suszę). Wówczas wzdłuż konarów i pędów powstają rozległe nekrozy, rozpoczynające się najczęściej wokół obumarłych sęczków, ran po cięciu lub uszkodzeń kory. Kora przybiera zabarwienie jasnobrunatne i pokrywa się licznymi, ciemnymi punktami, będącymi skupieniami zarodników. Obumarła kora łuszczy się odsłaniając drewno. Charakterystycznym objawem jest nagłe więdnięcie i obumieranie pojedynczych konarów lub gałęzi w koronie drzewa (fot. 8). Patogeny zimują w formie grzybni i piknidiów na porażonych częściach drzew. Wrotami zakażeń są uszkodzenia kory. Szybkiemu rozwojowi choroby sprzyja niedobór wody w miękiszu korowym. Grzyby te są także powodem zgnilizn owoców w przechowalni. FOT. 8. CYTOSPOROZA JABŁONI Brunatna zgnilizna drzew ziarnkowych Jest chorobą owoców powodowaną przez grzyb Monilia fructigena. W przypadku silnego porażenia dochodzi do brunatnienia i obumierania kwiatów. Rzadko natomiast tę chorobę kojarzymy z objawami na pędach. Pojawiają się tam brunatne plamy (fot. 9), w których obrębie widać żółtokremowe brodawki (sporodochia), często dochodzi do obumierania krótkopędów. Grzyb zimuje w zmumifikowanych owocach i w chorych pędach. Patogen wnika do pędów przez rany, a do owoców także przez przetchlinki. Źródłem infekcji pierwotnych są zarodniki konidialne zebrane w sporodochiach na zmumifikowanych owocach, rzadziej — na porażonych pędach. Owocniki stadium doskonałego tworzą się na zmumifikowanych owocach, lecz nie mają większego znaczenia w cyklu rozwojowym patogenu. Grzyb, ze względu na obfite zarodnikowanie, zwłaszcza na porażonych jabłkach, może w sprzyjających warunkach dokonywać wielu infekcji. Szczególne znaczenie w porażeniu pędów mają mumie pozostawione na drzewach — po okresie zimowania w miejscu kontaktu pęduz takim owocem widoczne jest obumieranie kory. FOT. 9. BRUNATNA ZGNILIZNA NA PĘDACH JABŁONI W zwalczaniu chorób kory niezwykle ważne są zabiegi profilaktyczne Eliminowanie źródła choroby znajdującego się w koronie drzewa — wycinanie pędów z zamierającą korą w najwcześniejszych fazach rozwojowych. W przypadku niektórych chorób (rak drzew owocowych), jeśli jest to możliwe, znacznie poniżej miejsca infekcji, gdyż grzybnia rozwija się w wiązkach przewodzących. Usuwanie źródeł infekcji pierwotnej — owoców (zmumifikowanych) pozostawionych na drzewach. Stanowią źródło zakażeń wczesną wiosną. Po wystąpieniu objawów na pniach i grubych konarach wycinanie porażonej tkanki korowej aż do drewna i zabezpieczanie powstałych ran pastami ochronnymi. W rejonach o dużym zagrożeniu niektórymi chorobami (rakiem drzew owocowych, rakiem bakteryjnym drzew owocowych) zabezpieczanie w okresie defoliacji blizn po opadłych liściach przez opryskiwanie fungicydami miedziowymi. Zabezpieczanie ran na pędach po gradobiciu przez opryskiwanie drzew fungicydami o działaniu układowym. Usuwanie z sadu silnie porażonych drzew z objawami chorobowymi na pniach. Unikanie przenoszenia patogenów na narzędziach do cięcia. Należy je dezynfekować w roztworach 70% alkoholu lub 10% podchlorynu sodu. Autor jest pracownikiem Akademii Rolniczej w Krakowie
Parch czereśni atakuje czereśnie i wiśnie. Na owocach widać małe, lekko zagłębione plamki, a miąższ pod nimi jest brązowy. Chore owoce opadają. Parch gruszy atakuje pąki, liście, owoce i gałęzie. Na młodych pędach pojawiają się początkowo oliwkowe plamy, które stopniowo rozrywają się.
Na owoce z własnego sadu zawsze czekamy z niecierpliwością. Niestety często nasze drzewa owocowe porażane są przez różne choroby. Dowiedz się jak je rozpoznać, jak im zapobiegać oraz jak je skutecznie zwalczyć. Choroby drzew owocowych Drzewa owocowe najczęściej atakowane są przez choroby powodowane przez grzyby – są to: parch, mączniak, plamistości liści lub brunatna zgnilizna. Chore drzewa wolniej rosną, rodzą mało owoców i są znacznie mniej odporne na mróz. Czasem przyczynami chorób mogą być również czynniki nie infekcyjne - np. niedobory makro- lub mikroelementów, a także niekorzystne warunki uprawy - np. niewłaściwa gleba w ogrodzie (ciężka, wilgotna lub zbyt sucha), niska temperatura, duża ilość opadów. Zapobieganie chorobom w sadzie Aby ustrzec się chorób drzew owocowych warto stosować działania zapobiegawcze. Polega ono głównie na zakupie tylko zdrowych roślin ze sprawdzonych źródeł, oraz zapewnieniu roślinom odpowiednich warunków uprawy. Znacznie prościej jest zapobiegać chorobom drzew owocowych niż z nimi walczyć. Zwalczanie chorób drzew owocowych to najczęściej stosowanie chemicznych środków ochrony roślin, a tego każdy właściciel przydomowego sadu chciałby uniknąć lub przynajmniej ograniczyć do minimum. Może to się wydać banalne, ale najtańszym i najefektywniejszym sposobem ochrony roślin jest profilaktyka. Metody zapobiegania chorobom drzew owocowych wybór odmian odpornych wpływa w znacznym stopniu na ograniczenie stosowania chemicznych środków ochrony roślin. eliminowanie źródła choroby poprzez wycinanie porażonych pędów jeszcze we wczesnym stadium porażenia, a także regularne cięcie prześwietlające. zabezpieczanie ran po cięciu pastami ochronnymi przyspiesza zabliźnianie się ran i ogranicza rozprzestrzenianie chorób. usuwanie zmumifikowanych owoców pozostałych na drzewach oraz zgniłych owoców opadłych, które są źródłem infekcji. Problemy w sadzie: Objawy chorób i ich zwalczanie Objawy chorób są reakcją roślin na czynnik chorobotwórczy. Aby skutecznie zwalczyć chorobę, najpierw należy dobrze rozpoznać jej objawy oraz dobrać odpowiedni preparat do zwalczania. Niestety bardzo trudne jest rozpoznanie choroby w początkowej fazie jej rozwoju, dlatego też niektóre zabiegi należy wykonywać profilaktycznie. Przedstawiamy najczęściej pojawiające się choroby drzew owocowych. Dla ułatwienia zamieściliśmy zdjęcie oraz opis objawów. Po rozpoznaniu należy niezwłocznie przystąpić do zwalczania chorób drzew owocowych przy wykorzystaniu odpowiednich preparatów chemicznych. Należy bezwzględnie przestrzegać terminów oraz zasad bezpieczeństwa podanych na etykiecie - instrukcji stosowania środka ochrony roślin, a przede wszystkim terminów karencji i prewencji dla pszczół. Parch jabłoni i parch gruszy ObjawySą to najgroźniejsze i najczęściej spotykane choroby występujące na jabłoniach i gruszach. Objawy parcha jabłoni występują na liściach, kwiatach, owocach, pędach i pąkach. Na górnej stronie liści tworzą się ciemno-oliwkowe plamy pokryte aksamitnym nalotem. Porażone zawiązki ulegają deformacji, a silnie porażone opadają. Na owocach widoczne są ciemne, okrągłe plamy przypominające strupy. Natomiast najsilniejsze objawy parcha gruszy widoczne są w czasie deszczowej pogody w maju. Najczęściej na dolnej stronie liści, wzdłuż nerwu głównego widoczne są oliwkowo-brunatne plamy, które powiększają się i ciemnieją, a porażone liście zamierają i wcześnie opadają. Owoce ulegają zniekształceniu, a plamy pokrywające owoce korkowacieją i pękają. ZwalczanieRoślinę należy opryskać środkiem grzybobójczym (fungicydem) Score 250 EC co 5 dni w okresie od fazy różowego pąka kwiatowego. Drobna plamistość liści drzew pestkowych Objawy:Choroba ta spotykana jest głównie na wiśniach, rzadziej na czereśniach oraz innych drzewach pestkowych. Początkowo na dolnej stronie liści można zaobserwować szarozielone przebarwienia, a następnie na górnej stronie liści zaczynają się tworzyć drobne, brunatne plamy. Plamy te zlewają się, a porażone liście żółkną i opadają. Przy silnym porażeniu, już w pierwszej połowie lata drzewa wiśni i czereśni mogą zostać bez liści. Zwalczanie:Roślinę należy opryskać środkiem grzybobójczym (fungicydem) Score 250 EC zaraz po kwitnieniu. Brunatna zgnilizna drzew pestkowych ObjawyObjawy brunatnej zgnilizny drzew pestkowych bardzo często spotyka się na wiśniach, czereśniach, śliwach, brzoskwiniach i morelach. Na wiśniach i czereśniach dochodzi do zakażenia kwiatów, które szybko zamierają, a sprawca tej choroby przerasta do krótkopędów i długopędów, a następnie powoduje ich zamieranie. Do porażenia owoców wiśni dochodzi najczęściej w czasie ich dojrzewania, zwłaszcza po długotrwałych opadach deszczu. Owoce wówczas pękają, a powstałe pęknięcia są furtką dla innych chorób. Na owocach pojawiają się brunatne gnilne plamy, które szybko obejmują całą jego powierzchnię. Chore owoce pozostają na drzewach i zamieniają się w zdeformowane, pofałdowane, ciemno-brunatne, czarne tzw. mumie. Część porażonych owoców przed zmumifikowaniem opada. ZwalczanieWycinać porażone pędy oraz usuwać porażone owoce. Roślinę należy opryskać środkiem grzybobójczym (fungicydem) Score 250 EC na początku bądź w pełni kwitnienia. Mączniak jabłoni ObjawyObjawy mączniaka występują na wszystkich organach rośliny - na liściach, pędach, kwiatach i owocach, które pokryte są białym, mączystym nalotem. Porażone liście mają zahamowany wzrost, ulegają deformacji oraz przedwcześnie opadają, pędy przestają przyrastać, pąki zamierają przed rozwinięciem się, kwiaty drobnieją, a na owocach widoczne jest charakterystyczne ordzawienie – tzw. siateczka. ZwalczanieWycinać porażone pędy natychmiast po zaobserwowaniu pierwszych objawów choroby na liściach. Roślinę należy opryskać środkiem grzybobójczym (fungicydem) Score 250 EC od fazy różowego pąka. Opracowano na podstawie materiałów od firmy Syngenta Crop Protection
Ozdobne odmiany gruszek są odporne na upały i suszę oraz są odporne na wiele chorób drzew owocowych. Te fakty sprawiają, że ozdobne grusze są popularne na podwórkach i przydomowych. Grusze ozdobne kwitnące rosną w strefach USDA od 5 do 9. Dalsza lektura: Rodzaje ozdobnych gruszy kwitnących - grusze bezowocowe. Wiśniowe drzewa
Pod koniec lata wzrasta zagrożenie porażeniem drzew owocowych patogenami wywołującymi choroby kory. Prawidłowe rozpoznanie objawów i wczesne zabiegi ochronne gwarantują skuteczne ich zwalczanie. Choroby grzybowe kory lub drewna najczęściej występują podczas ciepłej i wilgotnej pogody. Objawy to najczęściej zapadnięta i gnijąca kora, nekrozy oraz zamieranie i łuszczenie się tkanki. Źródłem zakażenia są pasożytnicze formy grzybów występujące na obumarłych tkankach. Do zakażeń dochodzi przez rany powstałe po cięciu, uszkodzeniach, w spękaniach kory, ale również przez kwiaty i ogonki liściowe. Patogeny atakują konary, pnie jak również młode pędy, a nawet owoce. W walce z chorobami istotne jest agrotechnika, czyli wycinanie porażonych pędów lub kory wykazującej zmiany chorobotwórcze, ale najważniejsze są zabiegi ochronne fungicydami zawierającymi związki benzimidazolowe (Topsin M 500 SC, Funaben Plus 03 PA) oraz miedziowe (Miedzian Extra 350 SC). Zabiegi chemiczne we wczesnym stadium rozwoju choroby, gwarantują jej zwalczenie. W sadach jabłoniowych i gruszowych najczęstszą chorobą jest rak drzew owocowych. Patogen zimuje w postaci grzybni w zrakowaciałych tkankach lub jako czerwone, kuliste owocniki. Grzyb rozwija się przez cały rok, ale intensywne zarodnikowanie występuje wczesną jesienią. Objawami raka są rozległe brązowe nekrozy, które obejmują zarówno korę jak i drewno (brązowienie rdzenia). Najbardziej podatnymi odmianami na raka są: Koksa, Topaz, Rajka, Gala, Elise, Elstar. Zwalczanie polega na wycinaniu chorych pędów lub czyszczeniu na pniu powstałych ran. Miejsca te należy zabezpieczyć maścią sadowniczą zawierającą Funaben oraz w okresie opadania liści dodatkowo zastosować oprysk Topsinem M 500 SC w dawce 1,5l/ha. Groźną chorobą atakującą pestkowe drzewa owocowe jest leukostomoza wywoływana przez patogen Leucostoma. Grzyb wnika poprzez rany powstałe najczęściej po cięciu, w spękaniach kory, uszkodzenia mrozowe, przez owady czy w miejscu oparzeń słonecznych. Choroba jest bardzo groźna szczególnie dla młodych drzewek, prowadząc do ich nagłego zamierania. Objawem występowania choroby są wycieki gumowe z powstałych nekroz na pędach czy pniach. Leukostomoza prowadzi do więdnięcia i zamieranią nawet całych drzewek. Porażone drzewa leukostomoza są osłabione i podatne na uszkodzenia mrozowe. W profilaktyce dodatkowo zaleca się opryskiwanie ich bioregulatorami, zawierającymi wyciągi z alg. Zabiegi ochronne należy prowadzić wykorzystując Topsin M 500 SC w dawce 15 ml/100 m2 w 5-9 l wody. Zgorzel kory to kolejna choroba, która często poraża młode drzewa. Jej przebieg bardzo często jest utajony i objawy długo są niewidoczne. Wystepują w różnym nasileniu w postaci płytkich nekroz kory, które są barwy brązowej i z czasem zamierają oraz łuszczą się. Infekcja zachodzi przez powstałe rany po cięciu, ale również przez przetchlinki owoców, blizny po opadniętych liściach. W przypadku porażonych owoców dochodzi do powstania choroby przechowalniczej jaką jest gorzka zgnilizna. W przypadku tej choroby ochrona i zwalczanie powinny być stosowane już od wiosny tuż po cieciu pędów jak również innych uszkodzeniach kory czy owoców (np. gradobicie), stosując oprysk Topsinem M 500 SC w dawce 15 ml/100 m2 uprawy. Rany po cięciu i usuwaniu chorych pędów należy zabezpieczyć farbą emulsyjną z dodatkiem w/w preparatu lub stosując maść sadowniczą zawierającą Funaben. W sadach często występującą chorobą pędów jest brunatna zgnilizna drzew pestkowych i ziarnkowych. Objawy pojawiają się w postaci gnilnych plam na owocach, które nastepnie obumierają i tworzą się tzw. mumie. Jest to główne źródło zakażeń, dlatego w zwalczaniu tej choroby jest usuwanie z drzew zmumifikowanych owoców. Porażeniu ulegają także pędy i kwiaty, które masowo zamierają. Zwalczanie brunatnej zgnilizny powinno się prowadzić co roku, a ilość zabiegów należy stosować względem podatności danej odmiany czy występującego ryzyka (wilgotne, deszczowa pogoda). Cięcie formujące wiśni i czereśni należy prowadzić latem. Porażone pędy bezwględie usuwamy, a drzewa opryskujemy Topsinem M 500 SC (15ml/100 m2) lub Sadoplonem 75 WP (4,5 kg/ha). © Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin. Zobacz zdjęcia i opisy chorób drzew owocowych i poznaj metody ich zwalczania. Choroby drzew owocowych - rdza gruszy Powodzenie w walce z chorobami drzew owocowych zależy od właściwego zidentyfikowania z jaką chorobą mamy do czynienia i wybrania odpowiedniej metody leczenia roślin, ograniczając do minimum stosowanie środków chemicznych. Jeśli Twoje drzewa i krzewy mają zgniłe lub spleśniałe liście lub powyginane pędy to z pewnością zostały zaatakowane przez jedną z chorób. Poznaj najczęściej pojawiające się choroby drzew i krzewów ozdobnych oraz metody ich zwalczania. Choroby drzew i krzewów ozdobnych Zgniłe lub spleśniałe liście, powyginane, zasychające pędy - tak często wyglądają drzewa i krzewy porażone chorobami. Właściwa pielęgnacja jest najlepszym środkiem zapobiegawczym, gdyż choroby rozwijają się zwykle na roślinach osłabionych. Do najczęściej spotykanych chorób porażających drzewa i krzewy należą: szara pleśń, mączniak prawdziwy, plamistości liści, rdza oraz osutka na iglakach. Objawy chorób oraz ich zwalczanie Aby skutecznie zwalczyć chorobę, najpierw należy dobrze rozpoznać jej objawy. Poniżej przedstawiamy najczęściej pojawiające się choroby drzew i krzewów ozdobnych. Dla ułatwienia zamieściliśmy zdjęcie i opis objawów. Po rozpoznaniu choroby należy zastosować odpowiednie środki ochrony roślin. Należy bezwzględnie przestrzegać terminów oraz zasad bezpieczeństwa podanych na etykiecie – instrukcji stosowania środka ochrony roślin. Objawy mączniaka prawdziwego na pąku róży, fot. Syngenta CP Mączniak prawdziwy Na wielu gatunkach roślin ozdobnych ( róże, astry, nagietki, lewkonie i inne) występują objawy mączniaka prawdziwego w postaci białego, mączystego nalotu na górnej stronie liści. Rośliny wyglądają jak „posypane mąką”, a silnie porażone mają zahamowany wzrost i kwitnienie oraz mogą zamierać. Zwalczanie mączniaka prawdziwego Roślinę należy opryskać środkiem grzybobójczym (fungicydem) Score 250 EC - stosować po wystąpieniu pierwszych objawów mączniaka. Objawy czarnej plamistości róży na liściach róży, fot. Syngenta CP Czarna plamistość róży Jest to groźna i bardzo często występująca choroba na różach. Na liściach róż pojawiają się plamy o nieregularnych kształtach, które przybierają barwę od brązowej do czarnej. Liście pokryte plamami szybko żółkną i opadają. Plamy zaobserwować można również na pędach róż. Porażone rośliny rozwijają się wolniej, kwitnienie jest znacznie słabsze, a krzewy są bardziej podatne na przemarzanie. Zwalczanie czarnej plamistości róży Roślinę należy opryskać środkiem grzybobójczym (fungicydem) Score 250 EC – stosować po wystąpieniu pierwszych objawów plamistości. Objawy plamistości liści – czarne plamy, fot. Syngenta CP Plamistość liści Bardzo często na roślinach doniczkowych, rabatowych, krzewach i drzewach liściastych oraz iglastych można zaobserwować różnego rodzaju plamistości liści lub igieł, których sprawcami jest wiele patogenów. Plamy te mogą przybierać różną barwę, rozmiar oraz wielkość. Przykładem jest czarna plamistość klonu. Na liściach pojawiają się czarne plamy, które wyglądają jak pomalowane smołą. Chore liście zwykle przedwcześnie opadają. Zwalczanie plamistości liści Roślinę należy opryskać środkiem grzybobójczym (fungicydem) Score 250 EC – stosować po wystąpieniu pierwszych objawów lub Amistar 250 SC – stosować zapobiegawczo lub przy pierwszych objawach plamistości. Objawy rdzy na liściu, fot. Syngenta CP Rdza Bardzo często na roślinach ozdobnych spotyka się rdze. Na górnej stronie liści tworzą się żółte, pomarańczowe plamy, a od spodu w miejscu przebarwień rdzawe skupienia zarodników. Porażone liście przedwcześnie zamierają. Na liściach i pędach chorych roślin widoczne są żółtopomarańczowe, a później brunatno-rdzawe brodawki. Rośliny rozwijają się wolniej i tworzą znacznie mniej kwiatów. Zwalczanie rdzy Roślinę należy opryskać środkiem grzybobójczym (fungicydem) Amistar 250 SC – stosować zapobiegawczo lub przy pierwszych objawach rdzy. Objawy szarej pleśni na liściu, fot. Syngenta CP Szara pleśń Chorobę tę można spotkać na większości roślin ozdobnych (liściastych i iglastych). Objawy szarej pleśni występują na wszystkich częściach roślin w postaci wodnistych, brunatnych i szybko powiększających się plam. Rozwojowi choroby sprzyja wysoka wilgotność powietrza – częste opady deszczu w okresie kwitnienia. Wówczas na roślinach pojawia się szary i pylący nalot, a na powierzchni grzybni powstają czarne zarodniki. Porażone części roślin zasychają. Zwalczanie szarej pleśni Silnie porażone części roślin najlepiej jest usuwać i niszczyć (palić). Roślinę należy opryskać fungicydem środkiem grzybobójczym (fungicydem) Amistar 250 lub Switch 62,5 WG – stosować zapobiegawczo lub przy pierwszych objawach szarej pleśni. Objawy osutki na pędzie sosny, fot. Syngenta CP Osutka na iglakach Osutka atakuje jałowce, jodły i sosny. Porażone pędy wierzchołkowe zamierają, a łuski i igły pokryte są czarnymi zarodnikami grzyba. Wiosną na igłach sosny widoczne są żółte poprzeczne kreski obejmujące cały obwód igły. Po obumarciu igieł plamy na nich robią się czarne. Choroba ta prowadzi do przedwczesnego opadania igieł i obumierania drzew. Występowanie osutki na jałowcach powoduje czasami opadanie chorych igieł, ale łuski pozostają na pędach. Częste opady deszczu sprzyjają nasileniu występowania osutki. Zwalczanie osutki na iglakach Silnie porażone części roślin najlepiej jest usuwać i niszczyć (palić). Roślinę należy opryskać środkiem grzybobójczym (fungicydem) Amistar 250 SC – stosować zapobiegawczo lub przy pierwszych objawach. Opracowano na podstawie materiałów od firmy Syngenta Crop Protection Powszechnie uważa się, że drzewa i krzewy iglaste cechują się niskimi wymaganiami środowiskowymi, a przy tym wysoką odpornością na choroby.Zadbane rośliny rzeczywiście rzadko chorują, jednak okazy rosnące na ciężkich, mokrych podłożach, uszkodzone przez mróz bądź opanowane przez szkodniki, łatwo zapadają na grzybowe choroby iglaków. Najczęściej występującą chorobą winorośli jest mączniak rzekomy. Jest to także najgroźniejsza z wszystkich chorób. Zazwyczaj pojawia się na przełomie czerwca i lipca, w czasie deszczowej i ciepłej pogody. Chorobę liści winogron wywołuje grzyb Plasmopara viticola, który powoduje nie mniejsze straty niż szkodniki winogron takie RWKPLk.
  • 14kkuopx46.pages.dev/4
  • 14kkuopx46.pages.dev/3

    • choroby kory drzew owocowych zdjęcia